Àpi-fèr(-perfoulia)
Smyrnium perfoliatum
Apiaceae Umbelliferae
Autre noum : Àpi-bouscas.
Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.
Descripcioun :L'à pi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun à pi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.
Usanço :Coume pèr soun cousin, l'à pi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest à pi-fèr èi depuratiéu....
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 Ã 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 Ã 7 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun
Liò : Prado umido
- Escoumbre e proche dis oustau
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753
Tartarèio(-fausso-antico)
Rhinanthus pseudoantiquus
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Autre noum : Crèsto-de-gau.
Nom en français : Rhinanthe pseudoantique.
Descripcioun :Aquesto tartarèio, o cresto-de-gau, es uno planto dins proun raro, soulamen couneigudo de quà uqui relarg proche dóu Mercantour. Se recounèis à si bratèio e sepalo bourrihudo e subretout à si flour que vènon roujo emé l'age. La dènt, vióuleto, de la labro d'en aut, a si bord redoun e fai de 0,5 à 0,8 mm. La planto èi proutegido en listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).
Usanço :Li crèsto-de-gau soun de planto parasito pas manjado pèr li bèsti. Caupon de rinantino empouisounanto que pòu servi contro la tavanìo. An peréu la prouprieta de tencha la lano e la sedo en jaune.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 15 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rhinanthus
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,8 Ã 1,2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 Ã 2300 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino
Jun à juliet
Liò : Pelouso
- Esboudèu fin
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Rhinanthus pseudoantiquus Kunz, 1969