Nis-d'aucèu
Neottia nidus-avis
Orchidaceae
Noms en français : Néottie nid-d'oiseau, Herbe aux vers.
Descripcioun :Lou nis-d'aucèu, es uno Orchidaceae touto brunello que fai pas de clouroufilo. Ei pas nimai parasite mai pulèu viéu de coutrìo emé un champignoun qu'es éu en raport emé li racino d'un aubre (micourizo). Se recounèis eisa, mai lou fau pas prendre pèr uno erbo-de-taurèu (Orobanche).
Usanço :Lou nis-d'aucèu èi vertuous contro li verme coume lou rapourto Sèrgi Audibert : "Me ramente que ma grand me dounavo de Nis d'aucèu pèr li vermo".
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Neottia
Famiho : Orchidaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Basso mountagno
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Neottia nidus-avis (L.) Rich., 1817
Ègo(-di-fueio-primo)
Iberis linifolia subsp. stricta
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris à feuilles étroites.
Descripcioun :Es uno planto proun ramificado que trachis dins lis esboudèu e li roucaio sus cauquié. Flouris après lou 15 d'avoust. Li fueio soun sènso péu, primo, e li fru soun bourda d'alo courto. La subsp. presentado aqui, es uno planto de mountagno (600-1100 m). Se destrìo de sa sorre, subsp. linifolia emé sa flour mai acoulourido e si fueio de la proumiero annado dentado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 8 Ã 30(40) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Iberis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 1 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 Ã 1000 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto endemico
Liò : Esboudèu
- Roucaio
- Sablo
- Clapas
Estànci : Coulinen à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupènco
Ref. sc. : Iberis linifolia subsp. stricta (Jord.) Rouy & Foucaud, 1895