Àpi-fèr(-perfoulia)
Smyrnium perfoliatum
Apiaceae Umbelliferae
Autre noum : Àpi-bouscas.
Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.
Descripcioun :L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.
Usanço :Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun
Liò : Prado umido
- Escoumbre e proche dis oustau
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753
Barbulo-recourbado
Streblotrichum convolutum
Pottiaceae
Nom en français : barbule des champs.
Descripcioun :Aquelo mousso trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Emai siegue diouïco fai facilamen d'espouroufite à la primo o l'estiéu. Se recounèis à si fueio que caupon uno longo costo, emé de bord recurva à la baso e que devènon espiralado un cop seco. Lou boursèu èi verd-brun alor que la couifo se trovo èstre longo e jauno. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.
Usanço :Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Barbula unguiculata un pau pu forto emé la fueio acabado pèr uno longo pouncho, li fueio recourbado sus li bord e la sedo roujo. Apoundèn que Streblotrichum convolutum douno de fueio "periquessialo" que fan uno meno de tube à la baso (fotò). Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.
Port : Acroucarpo
Taio : 0,2 à 1 cm
Fueio : 0,8 à 1,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Streblotrichum
Famiho : Pottiaceae
Ordre : Pottiales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,2 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Sòu
- Bord de camin
- Muraio emé terro
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
e Mieterrano
Ref. sc. : Streblotrichum convolutum (Hedw.) P.Beauv., 1805
(= Barbula convoluta Hedw., 1801 )