Sàuvi(-de-Jerusalèn)
Phlomis fruticosa
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Phlomis ligneux, Sauge de Jérusalem.
Descripcioun :La sàuvi-de-Jerusalèn, que fai partido dóu gènre Phlomis e noun pas Salvia, trachis d'aqui, d'eila, dins li roucaio e li relarg secarous. Nous vèn de la Mieterrano d'Asìo e èi souvènt plantado coume sebisso. A la primo fai un poulit bouissoun emé si gròssi flour jauno en casco. Li bratèio an la meme formo que li fueio, aquéli an un pecou que se destrìo bèn, au contro dóu tèto-lèbro o sàuvi-de-mountagno que trachis naturalamen dins nòsti colo. Coumpara emé lou tèto-lèbre.
Usanço :En Sicilo e en Turquìo la planto sèr pèr assaboura lou manja (F. Couplan, op.cit. p. 369). D'ùni prouprieta anti-óussidanto e anti-enflamativo soun estado troubado.
Port : Aubret
Taio : 40 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phlomis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Relarg à jóuinis aubret
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Phlomis fruticosa L., 1753
Barbulo-recourbado
Streblotrichum convolutum
Pottiaceae
Nom en français : barbule des champs.
Descripcioun :Aquelo mousso trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Emai siegue diouïco fai facilamen d'espouroufite à la primo o l'estiéu. Se recounèis à si fueio que caupon uno longo costo, emé de bord recurva à la baso e que devènon espiralado un cop seco. Lou boursèu èi verd-brun alor que la couifo se trovo èstre longo e jauno. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.
Usanço :Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Barbula unguiculata un pau pu forto emé la fueio acabado pèr uno longo pouncho, li fueio recourbado sus li bord e la sedo roujo. Apoundèn que Streblotrichum convolutum douno de fueio "periquessialo" que fan uno meno de tube à la baso (fotò). Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.
Port : Acroucarpo
Taio : 0,2 à 1 cm
Fueio : 0,8 à 1,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Streblotrichum
Famiho : Pottiaceae
Ordre : Pottiales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,2 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Sòu
- Bord de camin
- Muraio emé terro
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
e Mieterrano
Ref. sc. : Streblotrichum convolutum (Hedw.) P.Beauv., 1805
(= Barbula convoluta Hedw., 1801 )