Verounico(-pichot-chaine)
Veronica teucrium
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Véronique germandrée.
Descripcioun :Aquesto verounico trachis dins li tepiero un pau umido sus cauquié. Es uno meno proche de Veronica orsiniana que vèn mai dins li relarg secarous. La fueio douno d'èr à la dóu pichot-chaine ; soun, sus li ramo esterlo, un pau pu grando que pèr Veronica orsiniana (> 2 cm au liogo de < 2 cm). Peréu, aquèsti ramo esterlo porton 5 à 6 paréu de fueio eici, en liogo de 1 à 2. Poudèn apoundre, tambèn, que Veronica orsiniana reballo mens au sòu (< 25 % de la loungour sènso li flour).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 15 Ã 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 9 Ã 14 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1700 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Pelouso umido
- Faio
- Blachiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Veronica teucrium L., 1762
(= Veronica austriaca subsp. teucrium (L.) D.A.Webb, 1972 )
Erbo-de-la-pato
Tussilago farfara
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pas-d'ase, Chavalino, Coujasso, Fueio-d'ounglo, Toussilage.
Noms en français : Tussilage, Pas-d'âne.
Descripcioun :L'erbo-de-la-pato flouris d'ouro à la fin de l'ivèr alor que i'a pancaro li fueio (soumbron li vièii fueio dessecado). M. Duplan :"Flouris sènso fueio, e lou colchique, es lou countrà ri [...] la flour e puei après la fueio" (O. Madon, op.cit. p. 161). Li fueio vènon à l'après, fan souvènt un tapis au sòu. Trachis dins li relarg umide e argelous souvènt en ribo de camin.
Usanço :Es uno planto vertuouso contro lou tussi, li brounchito e lou rà umi. Se pren en tisano o en fumigacioun de flour secado (o tuba). Li flour e li jòuini fueio soun manjadisso mai fau pas trop n'en prendre que caupon un alcalouïde empouisounant lou fege. "La fuelho de chavalino èro cuecho pèr lous pouorcs" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 61).
Port : Erbo
Taio : 8 Ã 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Tussilago
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu
Liò : Ribiero
- Ouraias
- Limas
- Roubino de mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Tussilago farfara L., 1753