Verounico(-pichot-chaine)
Veronica teucrium
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Véronique germandrée.
Descripcioun :Aquesto verounico trachis dins li tepiero un pau umido sus cauquié. Es uno meno proche de Veronica orsiniana que vèn mai dins li relarg secarous. La fueio douno d'èr à la dóu pichot-chaine ; soun, sus li ramo esterlo, un pau pu grando que pèr Veronica orsiniana (> 2 cm au liogo de < 2 cm). Peréu, aquèsti ramo esterlo porton 5 à 6 paréu de fueio eici, en liogo de 1 à 2. Poudèn apoundre, tambèn, que Veronica orsiniana reballo mens au sòu (< 25 % de la loungour sènso li flour).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 15 Ã 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 9 Ã 14 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1700 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Pelouso umido
- Faio
- Blachiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Veronica teucrium L., 1762
(= Veronica austriaca subsp. teucrium (L.) D.A.Webb, 1972 )
Sangà ri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangà ri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangà ris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangà ris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangà rigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bà licou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 Ã 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )