Bauco-Ã -plumet(-de-la-cambo-lanudo)
Stipa eriocaulis
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Péu-de-sant-Jan, Lanceto, Chavus d'ange.
Noms en français : Stipe à tige laineuse, Plumet de France.
Descripcioun :Aquesto bauco-à -plumet trachis dins li colo e mountagno sus cauquié dessus 600 m. Es uno planto eisado de recounèisse emé si grand plumet vo péu-de-sant-Jan. Pamens la classificacioun s'es un pau coumplicado e fau espicha de proche li péu de la lemma (qu'èi dessus ço que lis ancian apelavon la lanceto, vèire çai-contro) que dèu agué la ligno de péu dóu mitan (d'esquino) courteto e li dóu dessouto longo ; En mai d'acò dèu pas i'agué de long péu sus li jóuini fueio. Coumpara emé lis à utri bauco-à -plumet.
Usanço :Bessai que lis enfant mandavon li grano pourtado pèr lou plumet coume de pichòti lanço ? Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 25 Ã 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stipa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 25 Ã 30 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Roucas
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Stipa eriocaulis Borbás, 1878
Sangà ri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangà ri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangà ris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangà ris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangà rigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bà licou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 Ã 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )