Espargouto(-di-champ)
Spergula arvensis
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute des champs.
Descripcioun :L'espargouto-di-champ es uno pichoto planto que trachis dins li sablo bagnado l'ivèr e li culturo. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino e de grano negro un pau alado mai gaire (vèire li fotò). Pensa de coumpara emé lis à utris espargouto, subretout la grano.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 45 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 Ã 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu Ivèr
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Febrié à avoust
Liò : Pelouso
- Sablo
- Culturo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula arvensis L., 1753
Fagnaloun(-reguergue)
Phagnalon sordidum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Phagnalon repoussant, Phagnalon sordide.
Descripcioun :Planto argentado, un pau lignouso à la baso, que trachis sus li paret de cauquié. Li fueio soun primo e longo, la flour coumpausado daurado. Coumpara emé lou fagnaloun-de-roucas que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phagnalon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Paret
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Phagnalon sordidum (L.) Rchb., 1831
(= Gnaphalium sordidum L;, 1753 )