Seniçoun(-de-Gérard)
Senecio gerardi
Asteraceae Compositae
Nom en français : Séneçon de Gérard.
Descripcioun :Aquéu seneçoun vèn bèn dins li tepiero roucaiouso di relarg mountagnous (basso mountagno) sus cauquié. Sèmblo proun à soun cousin, Senecio doronicum, que trachis pu aut. Se n'en destrìo bonodi si bratèio dóu deforo mai courteto (< 2/3 di bratèio dóu dedins).
Usanço :Es uno planto vertuouso contro lou tussi, la cagagno, lou prusi (faire un emplastre après uno pougnaduro), li mau de règlo, li verme dóu quiéu e pèr lou meme endré, li moureno. Fau pamens pas en manja de trop.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Senecio
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 Ã 4,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 Ã 1600 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero roucaiouso
- Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Nord-Ouèst-Mediterrano
Ref. sc. : Senecio gerardi Gren. & Godr., 1850
(= Senecio doronicum subsp. gerardi (Gren. & Godr.) Nyman )
Caupre(-óubloun)
Ostrya carpinifolia
Betulaceae
Nom en français : Charme-houblon.
Descripcioun :Lou caupre-óubloun èi coumun soulamen dins lis Aup marino, alor que dins lou soubre de Prouvènço es un aubre rare. Se recounèis eisa quouro es en fru que soun enflourejado douno d'èr à la d'óubloun. Li fueio, éli, sèmblon à -n-aquésti dóu caupre, Carpinus betulus.
Usanço :Aleva d'èstre planta dins li pargue, couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquest aubre.
Port : Aubret
Taio : 2 Ã 15 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ostrya
Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 7 Ã 11 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Bos fres
- Ribiero
- Pargue
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Èst
Ref. sc. : Ostrya carpinifolia Scop., 1772