Moulin-de-prat(-de-mountagno)
Scorzoneroides montana
Asteraceae Compositae
Nom en français : Liondent des montagnes.
Descripcioun :Aquéu moulin-de-prat trachis dins lis esboudèu e li graviero de gaudre d'auto mountagno. Coume tóuti li Scorzoneroides, si péu soun simple (au contro de Leontodon). Se destrìo di dous à utri que trachisson dins lis Aup qu'èi bèn mai pichot emé 0 à 1 escaumo sus la cambo entre la baso e l'enflourejado.
Usanço :Dèu èstre manjadis mai couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 Ã 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scorzoneroides
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 12 Ã 18 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 2200 Ã 3000 m
Aparado : Noun
Avoust
Liò : Esboudèu
- Graviero de gaudre
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropo
Ref. sc. : Scorzoneroides montana (Lam.) Holub, 1977
(= Leontodon montanus Lam., 1779 )
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 Ã 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 Ã 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917