Erbo-santo
Santolina decumbens
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Gardo-raubo, Tuo-verme, Trufamando, Ferigoulo-fèro, Ambròsi.
Noms en français : Aurone femelle, Camomille de Mahon.
Descripcioun :L'erbo-santo trachis en bartas de formo redouno emé de fueio blanquinouso e di proun óudouranto. En deforo de nosto relarg de basso Prouvènço s'atrovo quà si jamai.
Usanço :Èi vertuouso contro li verme (Tuo-verme), ajudo à digeri e lucho contro lis espaime (emplegado subretout pèr li bèsti). Sougno peréu li plago en maceracioun dins l'aigardènt. S'emplego en essènci, pamens fau saupre qu'èi neuroutoussico. La gardo-raubo servié tambèn contro lis arno (mousco d'armà ri).
Port : Aubret
Taio : 15 Ã 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Santolina
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 Ã 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Cresten venta
- Garrigo
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Santolina decumbens Mill., 1768
Neveirolo(-de-Fabre)
Acis fabrei
Amaryllidaceae
Nom en français : Nivéole de Fabre.
Descripcioun :Ve-l'aqui la neveirolo-de-Fabre qu'es estado óublidado un siècle de tèms e retroubado dins lis annado 1980. Es uno planto forço raro, la souleto endemico de Vaucluso. La fau cerca à la debuto de mai dins li mount de Vaucluso (flouris gaire de tèms). Cado planto fai uno souleto campaneto blanco clinado devers lou sòu. Li fueio soun primo e longo.
Usanço :Dèu èstre uno planto empouisounanto coume sa cousino, la neveirolo (Leucojum aestivum).
Port : Erbo
Taio : 30 Ã 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Acis
Famiho : Amaryllidaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Remarco : Endemico de Vaucluso
Abriéu à Mai
Liò : Tepiero roucaiouso
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Acis fabrei (Quézel & Girerd) Lledo, A.P.Davis & M.B.Crespo, 2004
(= Leucojum fabrei Quézel & Girerd, 1990 )