Ranouncle(-di-fueio-de-platano)
Ranunculus platanifolius
Ranunculaceae
Nom en français : Renoncule à feuilles de platane.
Descripcioun :Lou ranouncle-di-fueio-de-platano trachis sus li pendis di fourèst de faiard. S'atrobo soulamen à l'uba de noste relarg, ço que n'en fai uno planto pulèu raro. Se recounèis à si fueio proun penado que sèmblon pulèu à -n-aquéli de l'estranglo-loup que de la platano. Li flour, blanco, soun pourtado pèr de pecou sènso péu (au contre de Ranunculus aconitifolium) e li fru soun emé de bè di proun croucu (fotò). Coumpara emé lou ranouncle-di-fueio-d'acounit que ié sèmblo proun.
Usanço :Coume tóuti li ranouncle, es uno planto empouisounanto, pamens couneissèn pas d'usanço particuliero. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 Ã 130 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 Ã 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Faio
- Prado à rousèu
- Relarg à jóuinis aubret
- Blachiero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuropenco
Ref. sc. : Ranunculus platanifolius L., 1767
(= Ranunculus aconitifolius subsp. platanifolius (L.) Berher, 1887 )
Sangà ri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangà ri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangà ris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangà ris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangà rigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bà licou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 Ã 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )