Cese-fèr(-de-Suisso)
Oxytropis helvetica
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Oxytropis de Suisse, Oxytropis de Gaudin.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li tepiero roucaiouso de mountagno mounte flouris belamen l'estiéu. Es uno planto sènso cambo emé de fueio argentado e de long pecou de flour vira devers lou sòu. Se destrìo de soun cousin, lou cese-fèr-coulour-d'ametisto qu'a un pecou mai prim vers la baso (< 0,75 mm) emé de péu crespu e aplata. Coumpara emé lou cese-fèr-coulour-d'ametisto que ié sèmblo proun.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Oxytropis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 Ã 15 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 2200 Ã 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupènco
Ref. sc. : Oxytropis helvetica Scheele, 1843
Fóuterlo-sarrasino
Aristolochia rotunda
Aristolochiaceae
Àutri noum : Melounado, Sarrasino.
Nom en français : Aristoloche à feuilles rondes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Li fóuterlo soun tóuti empouisounanto ( caupon d'acide aristolochique marrit pèr li ren) e couneigudo pèr si poudé avourtiéu (Aristolochia, dóu grè, aristos : eicelènt, e locheia : acouchamen).
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Aristolochia
Famiho : Aristolochiaceae
Ordre : Piperales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo :
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 600 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Aristolochia rotunda L., 1753