Pirolo(-segoundo)
Orthilia secunda
Ericaceae
Nom en français : Pyrole unilatérale.
Descripcioun :Aquelo pirolo dóu gènre Othilia trachis souto li pin e li faiard de mountagno, e proche di rousage. Fai de rizoumo ço que douno uno coulounìo. Li fueio, basalo, soun óuvalo e rèston dóu tèms de l'ivèr. Se destrìo dis à utri pirolo qu'a si flour, que tiron sus lou verd, en grapo tóuti dóu meme coustat. Coumpara emé li pirolo di gènre Pyrola e Monenes.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Orthilia
Famiho : Ericaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 3 Ã 4 cm
Flourido : Printèms
- Estiuéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pinedo
- Faio
- Terraire safrous
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Orthilia secunda (L.) House, 1821
(= Pyrola secunda L., 1753 )
Grame(-peitina)
Agropyron cristatum subsp. pectinatum
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Chiendent pectiné.
Descripcioun :Aquéu grame, dóu gènre Agropyrum, trachis dins li tepiero seco di cresten venta. Resisto proun à la secaresso. Se recounèis à sis espigo sus dos renguiero (distico) emé d'espigueto à 40°. La lengueto èi courteto e lou limbe de la fueio un pau larg mai enroula. Proun raro, la planto èi marcado sus listo roujo categourìo EN, en dangié.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 Ã 0,8 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Agropyron
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Triticeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 Ã 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 Ã 1400 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero seco sus cresten
Estànci : Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Nord
Ref. sc. : Agropyron cristatum subsp. pectinatum (M.Bieb.) Tzvelev, 1970
(= Triticum pectinatum M.Bieb. )