Erbo-de-taurèu(-clinado)
Orobanche cernua
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche penchée.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu, pulèu raro au nostre, parasito l'aussent-marin, Artemisia caerulescens. L'atroubarés, adounc, majamen en ribo de mar ounte flouris à la primo. Se pòu pamens vèire sus lou viro-soulèu, es alor naturalisado. Se recounèis à si flour dóu cor blanc emé lou soumet d'un vióulet o d'un bèu blu prefouns. Coumpara emé l'erbo-de-taurèu-de-Grenier que ié sèmblo proun e que parasito li lachugo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 40 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 Ã 16 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 Ã 200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Mar
- Relarg sala
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Orobanche cernua Loefl., 1758
Vióuleto-(savo)
Viola suavis
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette suave.
Descripcioun :Aquesto vióuleto trachis dins li sebisso e lis orle de bos. Coume Viola odorata, fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quà si roundouno e sènt qu'embaumo. Se destrìo d'aquesto radiero bonodi sis estipulo larjo emé de franjo que podon faire fin qu'un mm (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba, que trachis pulèu dins li blachiero, e V. odorata.
Usanço :Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 Ã 14 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 Ã 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Sebisso
- Orle de bos
- Ribo d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola suavis M.Bieb., 1819
(= Viola odorata subsp. suavis (M.Bieb.) Nyman, 1870 )