Jounc(-trifide)
Juncus trifidus
Juncaceae
Nom en français : Jonc trifide.
Descripcioun :Lou jounc-trifide trachis en group dins li pelouso e roucaio de mountagno sus sòu séusous. Se recounèis à si tres lòngui bratèio. Li fueio basalo soun de guèno e li de la cambo reston courteto (< 1 cm). L'enflourejado, courteto peréu, caup mens de 5 flour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 20 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 6 Ã 8 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1700 Ã 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Pelouso
- Roucaio
- Bas palun
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Juncus trifidus L., 1753
Rapeguiéu
Asperugo procumbens
Boraginaceae
Àutri noum : Rapego-man, Rapequiéu.
Noms en français : Râpette, Portefeuille.
Descripcioun :Lou rapeguiéu (noum generi), trachis dins lis escoumbre e li cast de fedo. Es uno planto ramificado cuberto de péu à crouchet sus li cambo coume li fueio. Li flour, pichouneto, soun d'un blu que tiro sus lou vióulet. Se recounèis subretout emé si fru en boursoun plat e denta ("calice" acreissènt) - vèire li fotò.
Usanço :Li jóuini fueio soun manjadisso cuecho. Proche dóu bourrage, pèr d'ùni, n'en a li mémis usanço : es uno planto bono contro lou tussi e lou raumas. Lis estùdi d'aro monstron d'ùni prouprieta anti-bateriano e sedativo.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Asperugo
Famiho : Boraginaceae
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Cast
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Asperugo procumbens L., 1753