Erbo-di-mousco(-de-palun)
Epipactis palustris
Orchidaceae
Noms en français : Épipactis des marais, Elleborine des marais.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-mousco trachis en group bonodi soun rizoumo, dins li palun alcalin (Ca). Èi pas uno planto forço coumuno en basso Prouvènço, au contro di palun de mountagno mounte se pòu trouba fin que proun aut (2200 m). Se recounèis à si flour blanquinouso tenchado de rouge clar ; lou davans de la labreto caup de gibeto bourdado de jaune. Li fueio soun proun longo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 Ã 18 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 2200 m
Aparado :
Vo
Jun à avoust
Liò : Palun
- Rèire-duno
- Tepiero marnouso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Epipactis palustris (L.) Crantz, 1769
Epilobo(-di-quatre-angle)
Epilobium tetragonum
Onagraceae
Nom en français : Epilobe à quatre angles.
Descripcioun :Aquesto epilobo es uno planto un pau gaiardo (fin qu'à un mètre d'auturo). Se recounèis à si lòngui fueio óupousado que mounton sus la cambo e à si flour mistoulino. Aquésti an d'estimate groupa en uno massugo (fotò). Vèn bèn dins li relarg proche de ribiero (ripisilvo) e li prado umido.
Usanço :Sara peréu escricho dins quàuqui tèms.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Epilobium tetragonum L., 1753