Paio-de-mar
Cymodocea nodosa
Cymodoceaceae
Noms en français : Cymodocée, Paille-de-mer.
Descripcioun :La paio-de-mar trachis dins la mieterrano ounte fai de coulounìo gaire sarrado (au contro di Posidonia e Zostera). D'un long rizoumo rebalant parton de fueio en riban larjo de 3 à 6 mm (6 à 15 mm pèr Posidonia) emé lou bout denticula (au contro de Zostera). Li flour soun proun tihouso de vèire.
Usanço :Es uno planto proutegido forço impourtanto pèr la counservacioun de la bioudiversita marino.
Port : Grando erbo
Taio : 20 Ã 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cymodocea
Famiho : Cymodoceaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 Ã 2 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : -15 Ã 0 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Aigo
- Mar
Estànci : Termoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Cymodocea nodosa (L.) Delile, 1813
Genèpi-jaune
Jacobaea incana
Asteraceae Compositae
Nom en français : Séneçon blanchâtre.
Descripcioun :Lou genèpi-jaune fai de poulìdi flour d'un jaune daura. Li fueio soun d'un verd blancas e proun peludo. Es uno planto d'auto mountagno sus sòu séusous. Trachis dins li mémi relarg que lis à utri genèpi, pamens d'un poun de vist boutani èi pas un aussent (gènre Artemisia). La subsp. de prouvènço ié dison incana.
Usanço :Sèmblo pas qu'ague li mémi prouprieta que li "vertadié" genèpi. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto endemico
Liò : Pelouso
- Roucaio
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Jacobaea incana (L.) Veldkamp, 2006
(= Senecio incanus L., 1753 )