Acinié(-di-dous-estile)
Crataegus laevigata
Rosaceae
Àutri noum : Acinas, Poumetié.
Nom en français : Aubépine à deux styles.
Descripcioun :Aquest acinié, que se destrìo dóu coumun emé si dous estile e si fueio di lobe redoun, s'atrovo pas gaire au nostre, e quasi toujour en mountagno. I'agrado mai l'uba d'Éuroupo. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Li fru e li fueio an li mémi prouprieta que l'acinié, estènt riche en anti-óussidant.
Port : Aubret
Taio : 1 Ã 4 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Crataegus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 10 Ã 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 Ã 1600 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Orle de bos
- Faio
- Bouissoun
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuroupen
Ref. sc. : Crataegus laevigata (Poir.) DC., 1825
Genèpi-jaune
Jacobaea incana
Asteraceae Compositae
Nom en français : Séneçon blanchâtre.
Descripcioun :Lou genèpi-jaune fai de poulìdi flour d'un jaune daura. Li fueio soun d'un verd blancas e proun peludo. Es uno planto d'auto mountagno sus sòu séusous. Trachis dins li mémi relarg que lis à utri genèpi, pamens d'un poun de vist boutani èi pas un aussent (gènre Artemisia). La subsp. de prouvènço ié dison incana.
Usanço :Sèmblo pas qu'ague li mémi prouprieta que li "vertadié" genèpi. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto endemico
Liò : Pelouso
- Roucaio
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Jacobaea incana (L.) Veldkamp, 2006
(= Senecio incanus L., 1753 )