Grato(-rufo)
Chara aspera
Characeae
Noms en français : Chara rugeuse, Charagne.
Descripcioun :Li grato soun d'augo que trachisson dins lis aigo lindo e cauquiero. Aquesto, pulèu coumuno en Camargo, èi cuberto de pichot pougnoun (aciculo). Lis anteridìo aranjo se vèson bèn sus li pèd mascle. Es uno meno de l'an que disparèis à l'autouno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço pèr l'ome. Li canard e fóuco la manjon d'aise.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 40 cm
Fueio : filouïdo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Chara
Famiho : Characeae
Coulour de la flour :
Petalo : ges de flour
Ø (o loungour) flour : ges de flour
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 10 m
Aparado : Noun
Remarco : Augo
Abriéu à juliet
Liò : Aigo
- Palun
- Limas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Chara aspera Willd., 1809
Triglouchin(-de-palun)
Triglochin palustris
Juncaginaceae
Nom en français : Troscart des marais.
Descripcioun :Aquéu triglouchin èi coumun soulamen en mountagno dins li relarg bagna. Fai de rizoumo, ço que douno de coulounìo mai o mens grando. Lis enflourejado (grapo) soun facho de noumbróusi flour (10 à 60) sènso bratèio. Lou triglouchin-de-palun èi mai prim que lou de mar, i'a mens de flour, se destrìo peréu emé si fueio que soun pas poupouso. De tout biais se sias en mountagno, èi pas poussible de s'engana. Coumpara emé lou triglouchin-de-mar que ié sèmblo un pau.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Triglochin
Famiho : Juncaginaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Palun
- Prado umido
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Triglochin palustris L., 1753