Campaneto(-dis-Aup)
Campanula alpestris
Campanulaceae
Noms en français : Campanule des Alpes, Campanule alpestre.
Descripcioun :Pichoto pèr la taio, mai grando pèr li flour, aquesto campaneto que trachis sus li pendis roucaious d'auto mountagno. Coulouniso lis esboudèu e li roubino emé sis estouloun. Douno proun de rouseto esterlo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 Ã 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 Ã 4 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 Ã 2600 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico dis Aup
Juliet à avoust
Liò : Esboudèu
- Clapas
- Roubino de mountagno
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Campanula alpestris All., 1773
Cereisié-fèr
Prunus avium
Rosaceae
Àutri noum : Cereiras, Piéucère, Grifaudié.
Nom en français : Merisier.
Descripcioun :Lou cereisié-fèr trachis dins li bos fres. Es esta peréu planta. Se recounèis l'ivèr à sa rusco que se lèvo en anèu, la primo e l'estiéu à si grà ndi fueio emé de glando roujo sus lou pecou e de segur i cerieso.
Usanço :Li cerieso soun evidentamen manjadisso coum'acò o d'ùni biais. Se li co soun couneigudo pèr faire pissa, se saup mens que li fueio podon servi pèr sougna li plago. P. Lieutaghi raporto que dins lis annado de 1930, se sougnavo li plago di chivau emé d'emplastre de fueio boulido (P. Lieutaghi, op.cit. p. 149).
Port : Aubre
Taio : 3 Ã 20 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Prunus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 12 Ã 30 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Bos fres
- Baragno
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Prunus avium (L.) L., 1755