Dauradeto(-de-Petrarco)
Asplenium petrarchae
Aspleniaceae
Noms en français : Asplénium de Pétrarque, Doradille de Pétrarque.
Descripcioun :Vaqui uno daudadeto emblematico de Vau-Cluso qu'es estado descricho pèr lou proumié cop à la Font dóu meme noum pèr J. Guérin souto lou noum d'Asplenium vallis-clausae. Es un pichoun féuse de 4 à 10 cm que crèis dins li fendasclo de roco e que se recounèis bèn emé si péu glandoulous sus li foundo e li cambo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 4 Ã 10 cm
Fueio : foundo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asplenium
Famiho : Aspleniaceae
Ordre : Polypodiales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Ges de flour
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 800 m
Aparado : Noun
Remarco : Tetraplouïdo
Abriéu à jun
Liò : Paret
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Asplenium petrarchae (Guérin) DC., 1815
Anemouno(-telado)
Anemone palmata
Ranunculaceae
Nom en français : Anémone palmée.
Descripcioun :L'anemouno(-telado) trachis dins li garrigo e li relarg sablous de basso Prouvènço e de Prouvènço séusouso. Li flour sèmblon un pau li de l'auriheto, Ficaria verna, pamens li fueio soun mai redouno e telado, e subretout roujo dessouto. Es uno planto di proun raro qu'es aparado, marcado sus listo roujo, categourìo VU, valènt à dire vulnerablo.
Usanço :Coume tóuti lis anemouno, es uno planto empouisounanto.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Anemone
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3 Ã 4 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Anemone palmata L., 1753