Amannia(-escarlatino)
Ammannia coccinea
Lythraceae
Nom en français : Ammannia écarlate.
Descripcioun :Aquesto planto fourestiero trachis dins li risiero de Camargo mounte flouris l'estiéu. L' amannia-escarlatino es uno planto de l'an que fai de pichòti flour roujo escarlatino e douno un boursèu de 3 à 5 mm. Li fueio, emé de pichòtis auriheto, soun en long emé uno costo que se vèi bèn. Planto vengudo emé lou ris, sèmblo pas trop lou geina pèr crèisse.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ammannia
Famiho : Lythraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 Ã 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 Ã 20 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Juliet à óutobre
Liò : Risiero
- Palun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Neoutroupicalo
Ref. sc. : Ammannia coccinea Rottb., 1773
Lin(-di-fueio-primo)
Linum tenuifolium
Linaceae
Nom en français : Lin à feuilles fines.
Descripcioun :Aquéu lin fai de poulìdi flour blanco veinado de rose dins li tepiero seco. Linum suffruticosum ié semblo un pau, mai èi mai pichot e fai de gròssi mato que rebalon au sòu. Lou mai segur èi de regarda li sepalo : s'atrovon 3 costo pèr Linum suffruticosum e soulamen uno pèr Linum tenuifolium. Coumpara emé lou lin-blanc.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Linum
Famiho : Linaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Colo
- Terraire safrous
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Linum tenuifolium L., 1753